Lise Nadien geboren

Mijn ouders willen u laten weten dat ze weer Opa en Oma zijn geworden.
Ze zijn intens dankbaar voor en gelukkig met de geboorte van hun kleindochter Lise Nadien (roepnaam Lise). Dochter van Rianne en Gerko. Lise is woensdag 15 april geboren.
Ze is vernoemd naar de oma van Rianne (Dien) en de oma van Lise (Ineke).
Voor mama is dit toch een belangrijke mijlpaal. Begin dit jaar durfden artsen niet met zekerheid te zeggen dat mama dit moment mee zou maken. Het is dan ook heel bijzonder dat mama zich nog zo goed voelt. Daar zijn zij en wij allemaal God dankbaar voor, dat Hij Mama en iedereen die om haar heen staat deze waardevolle tijd geeft.
We hopen en bidden dat Mama nog een lange tijd van al haar kleinkinderen mag genieten.

Nu lekker genieten!

Vandaag moest mama naar de oncoloog. Afgelopen week moest ze bloedprikken. We hebben vanmorgen gehoord dat er in het bloed op dit moment niets gevonden is. Niets wat er op zou wijzen dat de kanker in een vitaal orgaan zou zitten. Mama voelt zich gelukkig ook heel goed, had zich ook niet voor kunnen stellen als de uitslag anders was geweest. Nu krijgt ze over 3 weken (1 Mei) een volledige lichaamsscan en botscan. Dit deden ze doorgaans met een tussentijd van 3 maand. Het is ons niet helemaal duidelijk of deze scan nu elke 3 maand gedaan zal worden, maar nu in elk geval wel. Een week later op 7 mei krijgt ze de uitslag. De scan is er niet zozeer om te kijken wat de bestraling heeft gedaan, er wordt natuurlijk ook wel naar die plek gekeken, maar vooral om te kijken of er op andere plekken ook mogelijk kanker actief is. Maar daar gaan we nu maar zo min mogelijk aan denken. Voor nu gaat mama zoveel proberen te genieten van de tijd die ze heeft. Dat gaan mijn moeder en ik in ieder geval de komende 2 dagen doen. We gaan fijn 2 dagen naar Brugge. Het weer ziet er goed uit, dus we hopen lekker te kunnen genieten.

Nog 3 bestralingen

Mama moet nog 3 keer naar Zwolle voor deze serie bestralingen. Zaterdag zal de laatste keer zijn.
Mama vindt het nog steeds prima te doen. Al wordt het gebied waar ze bestraald wordt wel steeds gevoeliger. Ze krijgt hiervoor verschillende zalfjes om het hopelijk wat te verlichten.
Moedig hoe mijn moeder dit hele traject gedaan heeft, 5 of zelfs 6 dagen in de week naar Zwolle, het is voor haar natuurlijk al helemaal niet meer weg te denken uit haar leven, maar in de afgelopen weken werd ze er elke dag mee geconfronteerd door de behandelingen.
Vandaag is ze weer naar de radioloog geweest. Die was tevreden, voor zover zij dat nu kan beoordelen. Mama had nogal last van haar maag de laatste tijd, was wel even bang dat de uitzaaiing die in dat gebied zat mogelijk toch weer was gaan groeien, maar de radioloog kon haar gelukkig gerust stellen. Op de scan van vorige week was niets verontrustends te zien. De radioloog gaat nu met de oncoloog overleggen welke scan er nu nog gemaakt gaat worden. Dat horen we als het goed is volgende week donderdag als we naar de oncoloog moeten.