Het is weer spannend hier.

Mama heeft vandaag de 3e kuur van deze serie gehad. Maar voor deze kuur moesten we eerst voor extra controle naar de regieverpleegkundige. Mama heeft namelijk al 2 weken het idee dat de tumor weer groeit. Het voelt nu weer bijna zo groot als toen ze begonnen is met de 1e chemo van de 1e serie. Hier schrok mama (en wij) erg van. De regieverpleegkundige kon het ook gelijk zien en heeft de oncoloog erbij gehaald. Het leek hem niet logisch dat het door de kanker zou komen, want kanker groeit normaal niet in dagen maar op zijn snelst in weken. Maar uitsluiten kon hij het ook niet. Hij kon ook niet zeggen wat er dan aan de hand zal zijn. Als voorbeeld noemde hij een ontsteking. Maar mama geeft zelf aan dat het net zo groeit als in het begin, dus een ontsteking lijkt niet logisch. Nu krijgt mama morgen een echo, mogelijk dat de oncoloog die kan vergelijken met de pet-scan van december. Volgende week donderdag moet ze weer bij de oncoloog komen voorafgaand aan de chemo. Wij hopen natuurlijk dat hij dan kan vertellen wat er nu aan de hand is. Maar de kans is groot dat we dan nog niet meer weten, dat er eerst nog een echo gemaakt moet worden om te kunnen bekijken of de tumor in een week tijd groeit. Mocht het toch door de kanker komen, dan zal mama met spoed geopereerd worden, dan wordt er niet langer gewacht en proberen ze alles te verwijderen ook de uitzaaiingen op de plekken die op de petscan weg leken te zijn. Voor dit moment weten we dus helaas nog niets, wordt het een spannende week van afwachten en hopen dat het niet verder groeit. Deze spanning komt ook nog eens bovenop dat oma (mijn moeders moeder) afgelopen week te horen heeft gekregen dat ze na 14 jaar ook weer borstkanker heeft. Het is allemaal niet te bevatten wat er op dit moment allemaal gebeurd. De verwachting is dat oma wel weer te genezen zal zijn, maar ook zij heeft weer een hele weg te gaan. Wij hopen en bidden dat mama en oma toch weer vooruit mogen gaan.